Ahmet San’dan samimi açıklamalar: Sezen Aksu titiz, Tarkan detaycı!

 50 yıllık birikiminizi yazıya dökmeye nasıl karar verdiniz?

– O kadar şey biriktirdim ki bu bilgileri cebimde gizli tutmak istemedim. Esasen vakit zaman olayları yaşadıkça kamuoyuyla birtakım hususları paylaşıyorsun. Anlattığımda da daima ilgi görüyordum. Çok süratli bir trafik içinde 50 yılımı tamamladım. Gerçi son 5 yıldır ritmimi öteki istikametlere çevirdiğim, menajerlik ve konser tertibini bıraktığım için artık vakti geldi dedim ve yazmaya niyetlendim. Hem Tarkan hem de Sezen Aksu’yla çalıştığım periyot onların mentorluğunu da yapan, benim de her vakit danıştığım, Galatasaray Lisesi’nden abim vardı; Üstün Barışta. O bana 2000’li yılların başında “Ahmet artık vakti geldi, 40 yılın dolmak üzere. Artık yaşadıklarını kitaba dök” dedi. Karşılıklı sohbetlerle aslında bir kitabın nasıl kaleme alınması gerektiğine dair iskeleti oluşturmuştuk. 2014’te karar verip önemli manada başladım. Yazdım ve bitti. Sevmedim, hepsini sıfırdan tekrar yazdım. Pandemi döneminde tamamladım.

Kitabın ismi San: Hiçbir Şey İmkansız Değildir. Sizin için imkansız denen bir şey yok mu?

– Hiçbir şeye imkansız gözüyle bakmam. Zira paranın gücü bir yerde tıkanıyor. Onun için en kıymetlisi ruhsal sermaye. Benim ruhsal sermayem çok güçlü. Ondan çok zenginim.

UÇLARI BİRLEŞTİRDİM

Nasıl bu kadar güçlüsünüz?

– Yıllar… Herkesin yaşadıkları paralelinde kendini geliştirmesine bağlı. Kimisi bankada para biriktirirken, ben psikolojik sermayemi biriktirmişim. Kitabı yazarken birikimlerim bedeller sonucu oluştuğu için cebimde kalmasın dedim. Kendini boşlukta hissedenler, hayattan, başarısızlıktan bıkanlara, yapmak istedikleri hayalleri gerçekleştirmeye yönelik adım atmak için beş bin sefer düşünenlere bir yol göstermesini amaçladım. Kitapta o denli öyküler var ki bırakın sineması, kaç kısımlık dizi çıkar…

Türkiye’de yüzlerce organizatör ve menajer var ancak akla birinci siz geliyorsunuz. Bu nasıl oldu?

Yaptığım işler daima birinci ve farklı işlerdi. Birinci, farklı ve özel bir şey yapınca ister istemez dikkat çekiyor. Çok iş yaparsan, önemli starlarla çalışırsan ister istemez ne kadar kamera ardında olursan ol ismin anılmaya başlar. Bununla birlikte markalaşmaya hakikat gidersin. Tercihim markalaşmak değildi fakat markayı oluşturup markanın maddi kıymetini artırmak yerine ben ismim üzerinde devamını tercih ettim. 500’e yakın dünya starıyla tertipler yapınca ister istemez Ahmet San ismi marka oluyor. Yoksa yaptığım iş tertip. Yalnız konser değil iş organizatörüyüm. Uçları birleştiren biriyim, hangi kolda olursa olsun.

HİÇBİR SANATÇIYA “BENİMLE ÇALIŞ” DEMEDİM

Kitapta “teklif ediyorsam ret karşılığını almak şeklim değil” diyorsunuz. Hiç reddedildiniz mi?

– İş bazında reddedilmedim zira ben hiç kimseye direkt teklifte bulunmadım. Hele menajerlikte hiçbir halde bir sanatkara “benimle çalışır mısın” demedim. Daima sanatkarlar beni aradı. Yabancı sanatkarlarda ortamı yaratıp yeşertip burada iş yapılabileceğini gösterdim. Teklif ortamı oluşturdum.  Ya birebir anda karşılıklı istekle oldu. Elizabeth Taylor üzere bir Hollywood starından Kevin Costner’a yahut Michael Jackson’a varıncaya kadar birçok dünya starı için daima teklif oluşturdum, teklif vermedim.

Kitapta yer verdiğiniz isimleri neye nazaran belirlediniz?

– 50 yılda 10 bin aktifliğe imza attım. Bunların hepsini 200-300 sayfaya sığdırmam mümkün değildi. Ben genel manada ana bahisleri belirledim. Yıllar uzunluğu ilerleme sistemine nazaran o yılların en çarpıcılarını değerlendirdim. Bilhassa 93 sonrası Türk sanatçı menajerliği yaparken Tarkan’dan Kenan Doğulu’ya, Burak Kut’tan Sezen Aksu’ya 10 kıymetli arkadaşımın işlerini yönetirken o kadar olaylar yaşadım ki… Fakat hiçbir vakit sansasyon olsun diye bu kitabı yazmadım. Ana noktaları ele alan olaylara değindim ve Türkleri de fazla işlemedim esasen.

TÜRKLERLE ÇALIŞMAMA KARARIMI EMRAH İLE BOZDUM

Mesleğe başladığınızda birinci çalıştığınız kişi kimdi?

– Christian Adam. Belçikalı bir müzikçi. Türklerden de birinci Emrah’la çalıştım. Daha “Küçük Emrah” vaktiydi. Ne yapacağını bilmediği için o devrin ünlü organizatörü Hasan Bora vasıtasıyla gözümü Emrah’a diktim. Zira hem genç hem de kıymetli özellikleri olan biriydi. 73’lerde Türklerle çalışmama kararımı 80’li yılların sonunda Emrah ile bozdum.

Neden o denli bir karar almıştınız?

Profesyonel değiller. Benim birinci tanıdığım Türk sanatkarlar Zerrin Özer ve Nükhet Duru oldu. Yönetilebilir olmadıklarını anladım.

Neden yönetilebilir değiller? Egolar mı baskın geliyor?

– 10 lira kazanılıyorsa “9 lirasını ben almalıyım” diyorlar. Bunun haricinde sanatkarın mesleğini direktör için meslek planı yapmalısın lakin o devirde sanatkarların çalışma yeri gazinolardı. 10 tane gazino işvereni vardı. Onlar karar veriyordu kimin sahneye çıkacağına.

Şu anki aksilikler neler sizce dalda?

– Aksilikler değil de kurallar farklı. Ben bu periyot menajerlik yapsam başarılı olur muydum emin değilim. Her şey vaktinde hoş.

TARKAN ÇOK FARKLI PLATFORMDA OLABİLİRDİ

Çalışmaktan en keyif aldığınız ve en zorlandığınız ünlü isim kimdi?

– Ben 10 Türk sanatkarla çok iç içe çalıştım ve mesleksel mesleklerine büyük katkıda bulunduğuma inanıyorum. Onlar da biri hariç hepsi bana inandı. O biri de çok sonra farkına vardı. Daha geniş pencereden bakabildi. Benden sonraki yıllarıyla kıyaslama imkanı oldu.Onun için hepsiyle mesleksel mesleklerine büyük katkıda bulunduğuma inanıyorum.

Size inanmayan o bir kişi kimdi?

– Tarkan doğal ki. Ben çalıştığım hiçbir isimden ticari bağlar nedeniyle ayrılmadım. Onlar için kurduğum hayal dünyalarına götüremeyeceğimi hissettiğim için Türk sanatçı menajerliğine son verdim. Bir de Türk sanatkarların hiçbiriyle kontrat imzalamadım. Nedenini sorduklarında da yaptıkları yanılgılar bardağı doldurduğu ve taşırdığı takdirde onları istediğim an bırakabilmek için kontrat imzalamadığımı söyledim. Lakin çalıştığım tüm ünlülerle de dostça ayrıldım.

Tarkan’la şu anda konuşmuyor musunuz?

– Ben herkesle konuşuyorum. Esasen 3-4 sene evvel Harbiye’de herkesin huzurunda teşekkür etti bana. Demek ki bir şeyleri yaşamış ve görmüş. Her vakit çok başarılı olmasını istedim. Fakat hepsi ismine üzgünüm temelinde. Dünyada çok farklı bir platformda olabilirlerdi.

FATOŞ BENİM ARKADAŞIMDI

Yılmaz Güney film projenize değinmek isterim. Fatoş Güney ile sinema kontratı konusunda yaşadığınız çatışma  gündemde. Bu hususta neler söylemek istersiniz?

– Ben dünyada çok kıymetli bir sinema ismi olan Yılmaz Güney’in temelinde Türkiye’de hak sahipleri tarafından gereksiz sarılıp sarmalandığını düşünüyorum. Asla hak ettiği düzeye götürülmediğini kederle görüyorum ancak kendi sorunları. Fatoş benim arkadaşımdı, ailece de görüşürdük. Mukavele imzaladık, parasını ödedim. Sinema çalışmalarına başladık. Kim ne diyorsa umurumda değil, hukuka intikal etti.

MICHAEL JACKSON’I GETİRMESEYDİM MESLEĞİ BIRAKACAKTIM

Kitabınızı yazarken sizi en etkileyen kıssa hangisiydi?

– 1992’de “Michael Jackson Türkiye’ye geliyor” diye anons ettim. Sonra Michael Jackson gelip hastalanıp konsere çıkamadı. Ardından hakkımda yaratılan kent efsaneleri beni şoke etti.

Başkası olsa tahminen mesleğe küsebilirdi fakat bu durum sizi kamçılamış.

– Natürel, tercih problemi. O periyotlar yurtdışından kadrolar getiriyordum. Ve turnuvalarını yapıyordum. Sevilla, Galatasaray üzere birkaç kulüp de turnuvaya dahildi. Sevilla’da Maradona oynuyordu. Naklen yayın haklarını satacağım turnuvanın. Bana dediler ki “ya Maradona gelmezse. Michael Jackson gelmedi ya.” Bunun üzerine dedim ki “Eğer Michael Jackson’ı bir daha getirmezsem bu mesleği yapamam.” 93 yılında Jackson’ı bezdirdim, Türkiye’ye gelmek zorunda hissetti.

SEZEN AKSU TİTİZ TARKAN DETAYCI

Çalıştığınız ünlü isimlerin bilmediğimiz istikametlerinden örnekler verir misiniz?

Sezen Aksu: Çok titiz.

Tarkan: Hata yapmaktan çok korktuğu için çok ayrıntıcı.

Julio Iglesias: Dünya umurunda olmadığı için yanılgı yapmaktan hiç çekinmeyen, yaşından ötürü yapamayacağı işleri lisanına bile dolayan ve bundan da keyifli olan biri.

Burak Kut: Yapmak istediği şeyleri gerçekleştirirken hiç sonucuna bakmaksızın taviz vermek istemez. Yaptığı işin normlarına aykırı bile olsa kendi inancından vazgeçmez.

Kenan Doğulu: Dünyanın en sevinçli, en olumlu insanı.

Mustafa Sandal: Dünyanın en kaçık insanı.

 

 

 

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir